notka 1

W pewnym domu w Wichicie mieszkała rodzina z bliźniakami Katie i Kendallem. Mieli po 17 lat, a chłopak dostał pewną propozycję, ale bał się powiedzieć to siostrze, gdyż oni nigdy się nie rozstawali, zawsze byli razem i się wspierali. Ale dziś musiał jej to powiedzieć, bo jutro byłoby za późno. Dziewczyna właśnie wróciła do domu i ich mama powiedziała:

- Katie, Kendall chce Ci coś powiedzieć.

(perspektywa pisania- ~Katie~)

Przed wejściem do domu otarłam szybko łzy i chciałam jak najszybciej przedostać się do pokoju, ale nie było mi to dane. W salonie mama powiedziała:

- Katie, Kendall chce Ci coś powiedzieć.

- Mamo poradziłbym sobie. – spojrzał na nią

- Nigdy jej tego nie powiesz.

- Powiem. – odpowiedział i spojrzał na mnie smutno

- Co kolejna zła wiadomość? – szepnęłam do siebie

- Katie chodź do pokoju. – podszedł do mnie i wziął mnie za rękę

- O co chodzi? – spytałam, gdy szliśmy po schodach

- Czekaj. – weszliśmy do pokoju

- Powiesz wreszcie? – byłam już wkurzona, miałam dziś ,,zajebisty” dzień

- Katie, ale obiecaj, że nie będziesz zła… - spuścił głowę

- Mów prosto z mostu i się nie baw.

- Ale obiecaj.

- Nie wiem o co chodzi i nie będę nic obiecywać.

- Zawsze mi ufałaś i obiecywałaś w ciemno.

- Boże Kendall nie mam ochoty na zabawy. Obiecuje. – przekręciłam oczami, niech już w końcu wyjdzie, chce zostać sama

- Katie jakiś czas temu poszedłem na casting do zespołu.

- I czemu ja o tym nic nie wiem? – zdziwiłam się i wkurzyłam jednocześnie

- Myślałem, że nic z tego nie wyjdzie, no ale wyszło.

- No to chyba fajnie? – nie ogarniałam już o co chodzi

- Naprawdę się cieszysz? – zdziwił się

- No pewnie. Od zawsze kochasz śpiewać.

- Myślałem, że gorzej to przyjmiesz. – uśmiechnął się i mnie przytulił

- Kendall przecież będziesz grał w zespole, spełniał swoje marzenia, ale przecież nadal będziesz tu mieszkał i znajdziesz czas dla siostry. – poczułam, że się spina

- O co chodzi? – odsunęłam go

- Nie będę tu mieszkał. – spuścił głowę

- Co takiego?! – teraz to się wkurzyłam na maksa

- Muszę się przeprowadzić do  Los Angeles.

- Kiedy wyjeżdżasz?

- Jutro. – szepnął cicho

- Możesz powtórzyć? – miałam nadzieję, że się przesłyszałam

- Jutro. – spojrzał na mnie smutno

- A od kiedy wiesz, że wyjeżdżasz?

- Od jakiś 5 dni. – po raz kolejny spuścił głowę

- Wyjdź. – wskazałam mu drzwi

- Ale Katie… - spojrzał na mnie prosząco

- Wyjdź. – podeszłam do drzwi i mu je otworzyłam

- Katie przepraszam. – przytulił mnie mocno, ale nie odwzajemniłam jego uścisku

- Kendall wyjdź. – warknęłam

- Jasię właśnie bałem, że tak zareagujesz. – ciągle mnie ściskał

- Jak byś powiedział to wcześniej pokrzyczałabym i by mi przeszło, ale powiedziałeś mi to dzień przed wylotem, no to sory bardzo. Wyjdź z pokoju i to już. – odepchnęłam go od siebie, a on wyszedł

Zamknęłam drzwi na klucz i położyłam się na łóżku wtulając się w poduszkę. Świetny dzień po prostu. Brat mówi mi dzień przed wylotem, że dostał się do jakiegoś zespołu i do tego jeszcze chłopak ze mną zrywa. Cudowny dzień, nieprawdaż? Przepłakałam całą noc i nawet nie wiem kiedy zasnęłam. Poszłam do łazienki, którą mam w swoim pokoju i przestraszyłam się na swój widok. Rozmazany od łez tusz miałam na całej twarz i od razu zaczęłam go zmywać. Ktoś zapukał do drzwi i wychyliłam się z łazienki.

- Kto tam? – krzyknęłam

- Katie jedziemy na lotnisko. Zbieraj się. – powiedział tata

- Ja nie jadę.

- Jedziesz. – odpowiedział mi tata

- Nie ma mowy. – wróciłam do łazienki

- Za 5 minut masz być gotowa. – usłyszałam jeszcze

- Tak na pewno. – powiedziałam do siebie i weszłam pod prysznic

- Katie wychodź! – usłyszałam jak mama krzyczy pod moimi drzwiami po kilku minutach

- Jest pod prysznicem i Cię nie słyszy. – odpowiedział jej Kendall

- Mogłaby się z Tobą pożegnać.

- Wczoraj się pożegnaliśmy. – kłamca. nie mam zamiaru udawać, że nie jest mi przykro i, że nie jestem na niego wkurzona

- No dobra. To jedziemy? – spytał tata

- Tak. Katie już się z nim pożegnała.

- Dobra jak chce niech nie jedzie. – powiedział tata i słyszałam, że schodzą

- Katie przepraszam. Nie chciałem, żeby tak to wyszło, ale… - tata mu przerwał

- Kendall schodź, bo się spóźnimy.

- Już. Musiałem się po coś wrócić. – okrzyknął mu i ciszej powiedział do mnie

- Przepraszam. – i słyszałam, że schodzi

Oparłam się dłońmi o ścianę i pozwoliłam, żeby spływała na mnie woda. Po chwili z wodą połączyły się moje łzy płynące po policzkach.

- Jak mogliście mi to zrobić? – powiedziałam do siebie

- No jak?! – krzyknęłam i uderzyłam dłonią w ścianę

Miałam na myśli Kendalla i Christopera mojego już byłego chłopaka. Powiedział, że już nic do mnie nie czuje, że jego uczucia do mnie się wypaliły. Ja go wciąż kochałam, ale muszę z tym przejść do porządku dziennego. Straciłam dwie najważniejsze osoby w moim życiu. Pechowy jest ten październik. Była dziś niedziela. Trzeba się ogarnąć i wziąć za lekcje , choć nie mam w ogóle na to ochoty, a po kąpieli dla odprężenia posmarowałam się balsamem truskawkowym.Ulubiony Christopera.

- Głupia, zapomnij o nim. – upomniałam sama siebie

Odrobiłam wszystkie lekcje i zeszłam na dół zrobić sobie coś do jedzenia, a rodzice już wrócili.

- Kendallowi było przykro, że nie pojechałaś z nami. – powiedział tata

- Ami było przykro, że raczył mi powiedzieć to dopiero przed wylotem. – wzięłam swoje kanapki i poszłam do siebie na górę

Do końca października po szkole wracałam od razu do domu i zamykałam się w swoim pokoju. Nastał 2 listopada czyli urodziny moje i Kendalla. Na pewno nie napiszę mu życzeń. Rano przed lekcjami dostałam 2 smsy. Pierwszy był od Kendalla:

Wszystkiego najlepszego siostrzyczko:*

Niech nie marzy, że mu coś odpiszę. Pisał do mnie przez ten miesiąc smsy typu:Przepraszam Katie czy wybacz Katie. Nie odpisywałam mu nigdy. Drugi sms był do Chrisa.

Wszystkiego najlepszego Katie:*

- Ja chce o Tobie zapomnieć, a Ty starasz się, żebyśmy byli przyjaciółmi. Super. –ale jemu odpisałam

Dzięki Chris :)

Chodziliśmy do jednej szkoły tylko, że on był o rok starszy i w szkole złożył mi jeszcze raz życzenia i pocałował w policzek. Po szkole w domu zastałam rodziców rozmawiających z kimś na głośnomówiącym.

- Katie chodź pogadasz z bratem. – powiedział tata

- Nie ma mowy. – odpowiedziałam i poszłam do kuchni po jakiś sok

- Nadal jest na mnie zła? – usłyszałam Kendalla

- Zgadłeś. – odpowiedziałam i poszłam do siebie na górę

*******************************
Oto pierwszy rozdział mojego drugiego bloga:) co sądzicie o fabule?
Podoba wam się początek czy raczej nie? Czekam na wasze opinie :)