notka 14

- Nie wiedziałaś? – spytał

- Nie, ale wciągniesz brzuch i się zmieścimy.

- Ej! – zaśmiał się i zaczął łaskotać

- Ja tylko żartowałam. – powiedziałam śmiejąc się

- Pff… - położył się

- Pff… Też tak umiem. – chichotając położyłam się obok niego, ale gdyby mnie nie przytrzymał już bym leżała na podłodze

- Uważaj sieroto. – zaśmiał się i podciągnął mnie do siebie

- Pff… - powiedziałam i przytuliłam go

- Powiem Ci, że wole taki sposób zmniejszenia zajmowanej powierzchni niż wciąganie brzucha. – powiedział po czym zaśmialiśmy się

- A ja Ci powiem, że jesteś jedynym facetem z jakimś śpię oprócz Chrisa. – wystawiłam język

- No nie mów? – zaśmiał się

- Serio.

- A ile już jesteś z Chrisem?

- Trzy lata z małą przerwą.

- Długi staż. – uśmiechnęłam się

- Mam nadzieję, że przetrwamy więcej, bo nie chciałabym, żeby granie w serialu zmieniło coś między mną a nim.

- Jak Cię kocha to poczeka na Ciebie ten jakiś czas.

- Kochać to mnie kocha jak ja i jego, ale taka długa przerwa może zmienić.

- Nie martw się na zapas. Dopiero jesteś tu niecałe 2 tygodnie.

- Dwa tygodnie, a głupia ja zapomniałam totalnie o nim i długo z nim nie rozmawiałam.

- Los Angeles robi swoje. – zaśmiałam się

- Ale Carlos ta rozmowa zostanie między nami, ok.? Bo jak Kendall się dowie zacznie mi gadać, że nie dbam o ten związek.

- Możesz na mnie liczyć. – uśmiechnęliśmy się do siebie

- Bardzo Ci dziękuje. – musnęłam go w policzek

Zapadła między nami cisza, a ja po chwili odpłynęłam…

Następnego dnia pobudka o 6:30, ogarnięcie się i do szkoły. Powrót i robienie głupiutkim moim leniwcom obiadu z pomocą Carlosa, wygłupianie się z chłopakami, wieczorny telefon do Chrisa i spanko u Carlosa. Taki scenariusz miałam przez cały tydzień. W piątek wieczorem Carlito poprosił mnie, żebym poszła z nim sobotę na zakupy i pomogła wybrać coś odpowiedniego jego rodzicom. Rzecz jasna przystałam na to, bo jak to kobieta uwielbiam zakupy. Sobotniego poranku o godzinie dziesiątej, Carlos budząc się obudził i mnie.

- O kurcze Katie sory. – przeprosił mnie od razu

- Spoko. Jak już wstaliśmy do ubieramy się i po prezent. – przeciągnęłam się

- Ale jak się nie wyspałaś to możesz jeszcze pospać.

- Oj przestań być taki wyrozumiały. – zaśmiałam się

- Już taki jestem. – wyszczerzył się

- I wiesz powiem Ci też, że jesteś wspaniałym przyjacielem.

- Przyjacielem? – spytał, a po chwili się uśmiechnął

- Bo już Cię traktuje jak przyjaciela. – uśmiechnęłam się i ja, a on mnie mocno przytulił

- To fajnie. – ścisnął mnie jeszcze mocniej

- Przydusisz mnie zaraz. – zaśmiałam się, a ten z uśmiechem mnie puścił

- Kochany jesteś. – uśmiechnęłam się

- Się wie.

Ogarnęliśmy się i pojechaliśmy do sklepu. Spędziliśmy tam kilka godzin, Carlos kupił prezent i ja również. Poszliśmy potem do kawiarni napić się kawy i zobaczyłam, że ktoś nas obserwuje.

- Niedługo będziemy w gazecie. – powiedziałam

- Co? Czemu? – spytał Carlos

- Fotki nam robią. – wskazałam na fotografa, który robił nam zdjęcie, a Carlos mu pomachał

- Co Ty robisz? – zaśmiałam się

- Niech nie myślą, że ja będę się tym przejmował. Już wiele razy o sobie czytałem niestworzone historię.

- Tak jak i byliśmy parą jak nie chciałeś mnie puścić na lotnisku. – zaśmialiśmy się oboje

- Ciekawe czy Chris w końcu nie uwierzy w jakąś brednię. – powiedziałam smutno

- Hej Katie nie przejmuj się. Jesteście ze sobą od 3 lat, a to robi swoje. Ma do Ciebie zaufanie. – położył dłoń na mojej ręce

- Mam nadzieję. – uśmiechnęłam się

- Będzie dobrze. – odwzajemnił uśmiech

- Cholera znowu obiad. – położyłam głowę na dłoni

- Mam pomysł. – wyszczerzył się Carlos

Pomysł był taki, że pojedziemy i kupimy coś gotowego na obiad. W znakomitych humorach pojechaliśmy kupić coś i wypadło na chińszczyznę po czym od razu udaliśmy się do domu i wparowałam z tym do kuchni.

- Chodźcie chłopaki. – zawołał Carlos i zaraz znalazł się w kuchni

- Po co? – spytali i przyszli do kuchni

Wszyscy zjedliśmy ze smakiem, a niedługo potem przyjechali do nas Mark z Megi.

- A was co tu sprowadza? – spytałam z uśmiechem

- A sprowadza nas to, że chce żebyś pojechała z nami na zakupy. Wyrosłam już z ciuszków.

- Jak to wyrosłaś? – spytał James

- Mark powiedzmy im. – powiedziała do niego z uśmiechem

- No dobrze. Megi jest w ciąży.

- Super! – krzyknęli chłopcy i pogratulowali im

- A więc Katie pojedziesz z nami? – spytała Megi

- Pewnie. – uśmiechnęłam

- Chłopaki niech któryś z nami pojedzie, bo ja nie wytrzymam z dwoma babami. – odezwał się Mark

- No wiesz! – powiedziałam razem z Megi i zaśmiałyśmy się

- Mi się nie chce. – powiedzieli razem Logan z Jamesem

- O to Carlos pojedzie. – powiedział Kendall

- Co?! Dlaczego ja? – spytał rozbawiony

- Już z nią dziś byłeś na zakupach to pochodzisz jeszcze trochę z nimi.

- Ale…

- Oj Carlos. Chodź. Żadnemu się nie chce. – powiedział Mark

- Mam wyjście? – spytał już poddany

- Nie! – krzyknęli we trójkę (ja, Megi, Mark) i zaśmialiśmy się całą ekipą będącą w tym domu

- No to się zbieramy. – powiedział Mark i po chwili byliśmy z powrotem w miejscu gdzie byliśmy wcześniej

Poszliśmy do sklepu i zaczęłam szukać z Megi jakiś fajnych ciuchów. Idąc do przymierzalni wyhaczyła jakąś bluzkę.

- Przymierzaj. – podała mi ją

- Co? Ja nic nie chce. – chciałam odłożyć, ale popchnęła mnie dalej

- Megi! – zaśmiałam się

- Jeszcze to. – podała mi kolejną koszulkę

- Megi no. – uśmiechnęłam się

- O jeszcze ta sukienka jest ładna. – podała mi kolejny ciuch

- Starczy mi. I tak nie chce nic kupować.

- No dobra, ale jeszcze potem na buty. – wyszczerzyła się do mnie

- Ale dla Ciebie, a nie dla mnie.

- Jasne, jasne. – zaśmiała się i weszła do kabiny, żeby po przymierzać

Gdy zakładałam na siebie sukienkę, zapytała:

- Katie możesz wyjść? – spytała pod moją kabiną

- Już tylko… - naciągnęłam ją do końca

- No co tam? – wyjrzałam z kabiny

- Jak wyglądam? – okręciła się w swoich spodniach

- Super. – powiedziałam z uśmiechem

- Ale i tak Ty lepiej w tej sukience.

- Której nie kupie. – wystawiłam jej język, a pojawili się przy nas Mark z Carlosem

- Wybrane coś? – spytał Mark

- Na razie przymierzamy, a ten uparciuch nie chce kupić tej sukienki.

- Bo jej nie kupię. – zaśmiałam się

- Przymierzaj resztę. – wróciła do swojej kabiny, a ja swoją zamknęłam i przymierzyłam te dwie bluzki

Po chwili usłyszałam, że Megi już wyszła i ja przebrałam się w swoją koszulkę po czym do nich wyszłam.

- I? – spytali wszyscy

- Kupię tylko te bluzki. – chciałam odnieść sukienkę, ale Megi mi zabrała

- Mark kupimy temu uparciuchowi tą sukienkę, dobrze? – poprosiła go z uśmiechem

- No pewnie. – musnął ją w usta

- Ej no!

- To jest dobre podejście do Katie. – zaśmiał się Carlos

- Wszyscy przeciwko mnie? – spytałam rozbawiona

- Tak. – zaśmialiśmy się wszyscy

- Ale ja nie potrzebuje sukienki. – próbowałam dojść do swego

- Ślicznie w niej wyglądasz i przyda Ci się.

- Ale…

- Siedź cicho. – powiedziała Megi z uśmiechem

- Uparta.

- Pewnie. – wyszczerzyła się

- Teraz buty panowie. – zapowiedziała

- Jeszcze coś? No nie. – zaprotestował Mark

- Oj kochanie. – uśmiechnęła się do niego przyjaźnie

- Idź, idź. – uśmiechnął się i pociągnęła mnie za rękę do butów

Szukałyśmy dla niej coś niskiego, a po drodze wcisnęła mi dwie pary butów, które podobno będą pasować do sukienki. Nie mogłam jej odmówić, bo kobietom w ciąży się nie odmawia i ma tego farta. Przymierzyłam obie pary, ale w jednych to się zakochałam, więc je dorzuciłam do swoich zakupów.

- Daj potrzymam Ci to wszystko. – powiedział z uśmiechem Carlos

- Dziękuje. – musnęłam go w policzek i zaczęłam oglądać inne pary, bo wciągnęły mnie te zakupy

W końcu wybrałam kolejne buty i dorzuciłam je do swoich zakupów. Po dwóch godzinach siedzenia w sklepie poszłyśmy w końcu do kasy. Podałam swoje zakupy i wyszło mi 650$. Wyjęłam portfel i zobaczyłam, że mam tylko 500$.

- Kurcze to jednak zrezygnuje z ostatnich butów. – powiedziałam do kasjerki

- Nie. Poczekaj. Daj ile masz, a resztę ja zapłacę. – powiedział Carlos

- Ale nie. – powiedziałam

- Oj tak. – wyjął z mojego portfela te 500$ i ze swojego portfela wyjął kartę

- Ale Carlos nie.

- Proszę kasować. – powiedział do kasjerki

Spakowała moje zakupy i wyszliśmy ze sklepu.

- Dziękuje. – powiedziałam i pocałowałam go dziś kolejny raz w policzek

- Spoko. Nie ma za co. – uśmiechnął się do mnie

- Oddam Ci gdy dostanę kasę od rodziców, czy za serial.

- Tak na pewno. – pokręcił głową

- Carlos.

- Katie.

- Carlos.

- Katie. – zaśmiał się, a po chwili i ja

Doszli do nas Megi z Markiem i wróciliśmy do domu. Tam Megi poszła ze mną do pokoju i zdziwiła się widokiem mojego łóżka.

- Ej czemu nie ma tu materaca?

- Głupole nie licząc Carlosa zalali mi całe łóżko wodą, bo powiedziałam, że wpakowałam do zapiekanki środki przeczyszczające. Odegrali się w taki sposób.

- To gdzie Ty śpisz?

- U Carlosa.

- Czemu akurat u niego?

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Czemu akurat u niego? Są jakieś podteksty, pomysły? ;)